چون منابع تامین آب اجتماعات به علت آلودگی های حاصل از فعالیت انسان محدود شده بشر ناچار گردیده است قسمتی از احتیاجات آبی خود را از فاضلاب پساب و یا آبهای آلوده و مصرف شده تامین نماید. از طرفی با توجه به اینکه فاضلاب شهری و پساب صنعتی محتوی مواد آلوده کننده مختلف بوده که اغلب آنها میتوانند زندگی انسان را با خطرات جدی مواجه سازد و این تهدید در مورد پسابهای صنعتی که محتوی مواد آلوده کننده مختلف بوده که اغلب آنها میتوانند زندگی انسان را با خطر جدی مواجه سازد و این تهدید در مورد پسابهای صنعتی که محتوی هزاران ترکیب شیمیایی جدید هستند و روز به روز کیفیت آنها متنوع تر می شود، از اهمیت زیاد تری برخوردار است، مسئله استفاده مجدد از این آب ها با مشکلاتی مواجه گردیده است.
اگر به آمار و ارقام ابتلا به بیماریهایی که از طریق آب آلوده در جهان سوم و کشورهایی که از نظر بهداشت عمومی در سطح بالایی نیستند توجه کنیم بهتر به موضوع مشکلات ناشی از مصرف مجدد آب های آلوده پی خواهیم برد. به عنوان مثال کافی است اشاره کنیم همه ساله در دنیا 2.5 میلیون کودک زیر 5سال در اثر اسهال که از طریق آب های آلوده انتقال پیدا میکنند جان خود را از دست می دهند، طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی تعداد مبتلایان به بیماریهایی که آب آلوده در انتشار و انتقال آن در دنیا نقش دارد به شرح زیر است:
تراخم : 500 میلیون نفر
تب ناشی از مصرف مواد غذایی دریایی : 200 میلیون نفر
مالاریا : 160 میلیون نفر
اسهال : 100 میلیون نفر
این آمار موید این است که واقعا آب آلوده در دنیا از نظر انتقال بیماری غوغا می کند. تنها در کشور هند سالیانه 0.75 میلیون نفر کودک در اثر اسهال تلف می شوند، در گزارش شماره22 سازمان بهداشت جهانی آمده است که مردم جهان سوم برای داشتن آب سالم و بهداشت عمومی سالیانه حدود 6 میلیارد دلار نیاز دارند در حالیکه تنها از طرف کشورهای ثروتمند جهان تنها 2 میلیارد دلار از این رقم تامین می گردد این در حالی است که انسانها در سال 100 میلیارد دلار به صورت سیگار دود کرده و مخارج تسلیحاتی کشورها در سال حدود 550 میلیارد دلار است یعنی فقط با صرف یک روز هزینه تسلیحاتی خواهیم توانست جان هزاران نفر انسان را از امراض ناقله به وسیله آب آلوده نجات دهیم.
از فاضلاب، پساب و آبهای آلوده چه بصورت خام یا نسبی تصفیه شده و یا کاملا احیا شده در موارد زیر میتوان استفاده کرد:
الف- کشاورزی
ب- صنایع
ج-تغذیه مصنوعی آبهای زیرزمینی
د- مصارف شهری
استفاده مجدد از آبهای آلوده در دنیا سابقه طولانی دارد، در 1958 تیمی از کارشناسان سازمان بهداشت جهانی که روی این موضوع کار میکردند اعلام نمودند، وقتی آب با مشخصات دلخواه و مطلوب در اختیار نباشد میتوان از آبهای با کیفیت پایینتر استفاده نمود، با این حساب در نقاطی از دنیا که منابع خوب آبی در حال اتمام شدن است و یا با کمبود آب مواجه هستند، این ذخایر آبی را میتوانیم با مصرف مجدد آبهای آلوده تا حدود زیادی تقویت کنیم، به عقیده کارشناسان جهانی مصرف آب های آلوده به هر عنوان و به هرصورت مزایای زیر را خواهد داشت.
- کاربرد فاضلاب و پساب در موارد غیر آشامیدنی به میزان وسیعی از محدودیت های موجود منابع طبیعی آب کاسته و از این منابع محدود می توانیم تعداد زیادتری از افراد اجتماعات را تغذیه نمائیم.
- قیمت تهیه آب از فاضلاب و پساب در مصارف غیر آشامیدنی بسیار نازل است و در اغلب موارد حتی از هزینه و قیمت توسعه تاسیسات آبی برای تامین آب مورد نیاز کشاورزی و صنعت نیز پایینتر می باشد.
- مصرف مجدد آب های آلوده بار آلودگی دریافتی جریانهای آب یا آبهای زیرزمینی را کاهش داده و بدین ترتیب هزینه های تصفیه این آبها را برای رفع آلودگی های ناشی از ورود فاضلاب در آنها خواهد کاست.
- احتمالا ورود آلودگی ها از طریق مصرف آبهای آلوده به بدن کاهش می یابد.
