مقدمه
برجهای خنک کن تر نقش مهمی در صنایع فرآیندی دارند. در برج خنک کن گرمای اضافی یک سیکل حرارتی از طریق خنک کننده ای چون جریان آب، به اتمسفر که در دمایی پایین تر است خارج گردد. این سیستمها به سه دسته ی تر، خشک و سیستمهای ترکیبی از حالتهای خشک و تر(هیبریدی ) تقسیم بندی میشوند.
برجهای خنک کن کاربردهای گوناگونی در صنایع پتروشیمی، نیروگاههای حرارتی، پالایشگاه های نفت، سیستمهای تهویه مطبوع برای کاهش دمای آب در گردش ساختمان ها و صنایع دارد. اساس طبقه بندی این سیستم ها نحوه جریان هوا به داخل برج میباشد که به جریان طبیعی و جریان اجباری تقسیم بندی میشوند.
برجهای خنک کن در اندازه های مختلف از واحدهای کوچک سقفی تا سازه های هذلولوی شکل بسیار بزرگ وجود دارند. اساس کار تمام این برج ها بر مبنای ایجاد سطح تماس بین جریان آب و هوا و در نتیجه تبادل حرارتی بین این دو میباشد.
در برج های خنک کن عموما آب گرم توسط لوله هایی به بالای برج منتقل شده و در آنجا توسط آبفشان هایی به سمت پایین برج به جریان میافتد که در طول این مسیر با توجه به نوع برج، به شیوه های مختلف با جریان هوای سرد تماس می‌یابد. علاوه بر تبادل گرمای محسوس بین هر دو سیال، استفاده از گرمای نهان تبخیر آب از عوامل کمک کننده به فرآیند خنک کاری میباشد لذا زمانی از برجهای خنک کن تر استفاده میشود که از آب به عنوان واسطه ی انتقال حرارت استفاده گردد. از مهمترين مشكالت برج خنك‌كننده تر مصرف آب جبراني بالا میباشد. مصرف زياد آب ميتواند باعث تغيير كمي منابع از جمله افت سطح آبخوان در مناطق صنعتي به دليل برداشت بي رويه از آبخوان مورد استحصال گردد. جهت كاهش مشكالت بيولوژيكي و خوردگي و همینطور رسوب گذاري، از مقدار زيادي مواد شيميايي بازدارنده پايه معدني و آلي مانند اسید سولفوریک استفاده ميگردد .
